maandag 18 juni 2007

Toen ik nog dichter was

begon ik eens een gedicht met

ik heb je lief mag vandaag
geen dichter meer zeggen

Dat had ik toch maar mooi gezegd. Geen speld tussen te krijgen. Een waarheid als een koe. Toch zal ik julie het vervolg besparen. Tenen konden immers al eens gaan krullen. En intussen pleeg ik al lang geen poëzie meer. (Tenzij occasioneel om indruk te maken op de vrouwen van mijn levens?)

Geen opmerkingen: