Als vandaag

Dagen als vandaag. Vogels vallen steendood uit de lucht. Een fietser kan voor je ogen en met krijsende remmen nog net een auto ontwijken. Later hoor je de buren met gedempte stemmen praten op de gang. Wat zeggen ze? Over wie? Net voor de middag begint men buiten de straat open te breken. De glazen rinkelen in de kast. Graafmachines hakken in op het asfalt en tegelijk hoor je de stilte kraken. Er zit iets scheef. Er is iets niet in de haak met deze dag, maar wat? Je kan er je vinger niet op leggen. 's Avonds ga je naar een feest. Niet voor lang, want je kent er toch niemand en de mensen tegen wie je wel wat wil zeggen staan te ver weg. Een onbekende jongen doet uit medelijden een poging om een gesprek te beginnen, maar je zegt dat je naar het toilet moet en gaat in plaats daarvan naar huis. Je lichaam voelt warm en ziek. Je drinkt een glas water en kruipt daarna in bed. Er draait iets verkeerd. Je wil weten wat het is, maar je ogen worden zwaar en morgen is het weg. Je zoekt pen en papier en schrijft: "wat houden wij nog over als de lichten zijn gedoofd en ieder voor zich ligt te wachten in zijn vel?" Fucker, denk je. Fucker.