Ik kocht een nieuwe gitaarkabel omdat mijn oude gepikt was. Vroeg de mevrouw van de winkel: "Wil je een zakje? Of gaan we het milieu een beetje sparen?" Blij verrast schrok ik op uit mijn grijze overpeinzingen. "We gaan het milieu een beetje sparen!" antwoordde ik bijna jubelend. Verhip, dacht ik bij mijzelve, zou het kunnen dat hier reeds sprake was van een mentaliteitsverandering? Met opgewekte tred wandelde ik naar huis. In het trappenhuis hoorde ik de kinderen van de buren het scabreuze lied "Geef acht! Geef acht! Schijt in je broek met volle kracht!" brengen. Soms lag het contentement gewoon voor het oprapen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
mooie schijfjes leven heb je hier.
Dank je. Sinds ik deze blog heb, zie ik de mooie schijfjes misschien wat sneller. Al kan dat ook een illusie zijn.
wij zongen dat ook altijd !
heef aht, skit in u broek met vulle kraht, heef zeevn, met tomaatn ahter steevn
(dat was een jongen van verderop in de straat... waren we gemeen?)
Ha!
Je ziet ze niet sneller (de mooie levensschijfjes en al), maar je vergeet ze minder snel. (omdat ze opgeschre..euh getypt staan. En omdat je er over nagedacht hebt. Natuurlijk.) (logische wijsheid in horten en stoten, sjonge.)
Jahaaa!
Ik zeg ook eens iets. *zucht* :-)
Een reactie posten