Het valt me op dat ik mijn dagen steeds meer in categoriëen begin in te delen. Dat gebeurt 's ochtends vroeg terwijl ik mijn kleren voor die dag bij elkaar zoek. Je hebt de dagen dat ik 'onder de mensen' moet komen en de dagen dat ik 'toch geen kat zie'. In dat laatste geval is de verleiding meestal groot om ongeschoren en ongewassen te blijven rondsjokken in mijn slaapplunje. Want wie zegt er wat van? Het is een vaststelling waar ik niet echt vrolijk van word. Ik kom te weinig buiten. In ieder geval minder dan vroeger. Misschien heeft het gewoon te maken met beginnen werken en alle shit die daarbij hoort, misschien moet ik de oorzaak bij mezelf zoeken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Misschien is het wel de tijd van het jaar, de mottigheid die te lang aan je huid blijft kleven en die aan je pyjama haar beste biotoop heeft... Of misschien moet ik de oorzaak wel bij mezelf zoeken :-) x
Misschien moet je je bestaan eens doorbreken en iets wild gaan doen. Zoals eens op bezoek gaan bij oude vrienden en daar onverantwoord clichés bevestigen door koffie te slurpen en zelfgemaakte (half gelukte) taart te eten, om haar verjaardag te vieren na de dagen van chrysanten en te lang in pyjama lopen.
Een van die doedelzakspelers was trouwens Thijs ;-) maar wees gerust. Zondag zal hij niet spelen, hij gaat voorbereiden om het summum van doedelzakwereld te verrassen op hun keltisch weekend van 10-11 november. Als dat geen reden is om de wapens neer te leggen.
gewoon de regelmaat eens ontvluchten
Een reactie posten